Z rana pogoda zapowiadala się wyśmienicie, cieplej niż wczoraj, przez co miałem ochotę na troszkę inną trasę niż zazwyczaj - przez Jankówko. W pracy zerkałem kilka razy przez okno i .. zaczałem przeklinać, widziałem nadchodzącą deszczową katastrofę. I co? 


Z przerwami padało i musiałem skorzystać z podwózki kumpla. 

Rano wstałem, stwierdziłem ze pojade rowerem do pracy, na szczęście wiatr wiał w plecy. No i właściwie, to muszę odkurzyć błotniki, bo błota po weekendowych opadach jeszcze były.  Po pracy umówiłem się z Asią, która tym razem wyjechała po mnie wraz z niespodzianką: Pierogami. Mniam. Zrobilismy małe kółko i do domu. 

Niestety, powoli nadciąga jesień bo zrobiło się chłodno, szybciej  się wieczór zaczyna i częściej włączam latarki (tzn. częściej je ładuje). 

Ciut chłodniej niż poprzednio ale nadal idealnie pod rowerowe kręcenie. Niemniej lenia złapałem, więcej kręcić nie chciało. 

Mając wolne popołudnie, postanowiłem trochę poszaleć w terenie. Nie zastanawiajac się, ruszyłem z kopyta w stronę Skorzęcina przez Lubochnę i Krzyżówkę.
Za Gajem odbiłem w inną drogę i tutaj zaczęła się cała zabawa - totalnie pogubiłem się a nie znajac (jescze) terenu, skróciłem sobie, jadąc przez pole. W ten sposób byłem bliżej Ćwwiedzina niż Sokołowa.
Przed Skorzęcinem skręciłem w las i w ten sposób miałem długąą ale pagórkowatą prostą przez las. Leciałem leciałem i leciałem, ze musiałem skręcić gdzieś w prawo. Szkoda, że trafiłem wtedy na ruch samochodów, za którymi ciągneły tumany piałego pyłu.
Wiecie: pył, spocone ciało ? niezbyt fajne połączenie

Dojechawszy na molo umyłem się w jeziorku i skontaktowałem się z Hubertem. W miedzyczasie spotkałem przypadkowo Mariusza i w ten sposób zrobiła się mała ekipa.

Pokaż trasę GPSZapewne ostatnia taka ciepła noc tego lata.

Ostatni sierpniowy poniedziałek został uczczony rowerowo; do pracy rowerem a po pracy z Asią udaliśmy się nad jezior Wierzbiczany, gdzie odpoczywaliśmy. Było bardzo duszno i parno, co sprawiły, że nie mieliśy ochoty na dalsze kręcenie korbą. Zostaliśmy do zachodu słońca a potem przez Osiniec wróciliśmy do Gniezna.

Od dłuższego czasu umawiałem się z Uzielem na jakiegoś dłuższego tripa, zawsze coś po drodze wypadło. Ale tym razem udało się zgrać, więc ustaliliśmy cel wyprawy: Szwajcaria Czeszewsko-Żerkowska. Oj dawno nie byłem w tych okolicach, więc trzeba było szybciutko nadrobić zaległości.
Standardowo wycieczka opóźniła się o dobre kilka minut, choćby z powodu z niedokończonego serwisu sterów - Uziel dokręcił po swojemu ale luzy delikatnie zostawały. Chyba będze trzeba zainwestować w porządne stery ale o tym pomyślę w późniejszym czasie. Tymczasem śmignęliśmy w stronę Miłosławia dość szybkim asfaltowym tempem, chwilowo przyglądając powstającej tam odwiertni gazu - więcej informacji.
Pierwszy dłuższy postój zrobiliśmy nad Wartą w Czeszewie. Co mnie przeraziło, to bardzo niski stan Warty na tym odcinku. Pamiętam powodzie, pozalewane pobliskie łąki, wzmocnione wały przeciwpowodziowe ale żeby tak nisko było, to nie.


Z pomocą pana promowego dostaliśmy się do Lasu Czeszewskiego.


Zajrzałem do mojej skrzyneczki OC i dokonałem corocznego przeglądu. Na szczęście bez większych negatywnych zmian ale musiałem ciut zamaskować, bo sprawne oko keszera z daleka zauważy kryjówkę.

Dalej standardowo do Żerkowa na punkt widokowy ale postanowiliśmy zmienić ciut trasę, która okazała się pełną niespodzianek. Oj było co robic :D

Powalonych drzew w lesie było znacznie więcej, zapewne to efekt lipcowych i sierpniowych nawałnic, jakie nawiedziły moje okolicy. Przez Bieździadów docieramy do Żerkowa, gdzie najpierw zaliczamy Dino (Bułka + Kabanos to podstawa), a potem pędzimy w stronę punktu widokowego na skraju lasu. Widoczność była niesamowita ale wybaczcie, zdjęc nie zrobiliśmy - tyle razy tam byliśmy, ze nie wiedzieliśmy co ofotkować. No, może zniszczoną poraz enty tablicę informacyjną?
Uziel zaproponował objazd wokół Żerkowa, głównie asfaltami - to świetny obszar na wąskie koła ;-)


Zaliczyliśmy ponownie Żerków, zatem możemy wracać do Wrześni, przeprawiając promem w Pogorzelicy.

I tak przez Pyzdry do Wrześni dotarliśmy. Dodatkowo jeszcze podjechałem na basem, gdzie spotkałem moją Asię z dzieciakami.

A dzień żegnałem tak:

Pokaż trasę GPS

Jak co rano, rowerem do pracy - standardowo bez przykrych niespodzianek. Po pracy, korzystając z wolnego wieczoru, postanowiłem wyskoczyć do Kłecka, by wrócić przez Pola Lednickie do Gniezna.
Wprawdzie wiatr delikatnie dawał o sobie znać, to dzisiejsze warunki były rewelacyjne, że aż milo się kręciło korbą.




Po drodze dotarłem do Zakrzewa, gdzie znajdował się charakterystyczny i zadbany pałac). Z pobliskiej tablicy informacyjnej wynika, że to teren prywatny i zarządzany jest przez BZ WBK. Szkoda, ze bliżej nie dało się podjechać :(

Kilkaset metrów dalej znajduje się opuszczony zespół budynków: Olejarnia i Gorzelnia, będącym w bardzo dobrym stanie.

Pierwszy i dłuższy przystanek zrobiłem nad jeziorem Lednica nieopodal Imiołek

Skoro Lednica, to trzeba było zaliczyć przejazd pod słyną Bramą Tysiąclecia
W drodze nadziałem się na taki oto samotny wiatraczek:
Pokaż trasę GPS

Od samego rana zaperdziel autem do stomatologa a potem szybko do Gniezna do mieszkania, by przebrać się w ciuchy rowerowe i pognać do pracy.



Po pracy tradycyjny objazd po okolicy z przystankiem przy niebieskim placu zabaw w Osińcu. Asia odpoczywała, ja zaś wkurwiałem się przy sterach :/ Ponadto świetne warunki do wieczornego roweringu, zwłaszcza przy zachodzie słońca

W końcu wziałem się za luzy w sterach i z pomocą kilku osób zrobilem przegląd. NIby nic groźnego, to jednak nie mogę dojść do ładu z A-Head / Semi-integrated. Najwyżej kupię nowe stery. 

Znalazłem godzinę, zeby wyskoczyć na godzinkę na objazd po okolicy Wrześni