48.tydzień Anno Domini 2017 rozpoczynamy w rowerowym stylu - jakby inaczej prawda? Zapowiadali deszcz z wiatrem a nawet śnieg a skończylo na wietrze, ktory raczej pomagał niż przeszkadzał.
Szkoda, ze sobotnie ciepełko nie utrzymało sie do poniedziałku. Z drugiej miałbym spory dylemat w temacie ubioru i dobrze, ze jest chłodno. Czekam, aż zima przyjdzie i nastaną mrozy. W takich warunkach można sobie pośmigać i nie martwić sie o wysoki poziom wilgotności w powietrzu, czego osobiśnie nie znoszę ja i moja osobista elektronika (aparaty słuchowe).
-----

Mając niecałą godzinę na odprężenie po pracy, po prostu pojechałem przez siebie i wrociłem do Gniezna przez Osiniec. Testowałem przy okazji kominiarkę i średnio przypadła mi do gustu. Może dlatego, że nie jestem przyzwyczajony, podobnie jak do maski.
----
Dzis na "słuchawkach" mialem kontynuację podcastu z soboty czyli odcinek z Arlena Witt nt. nauki angielskiego i nie tylko oraz równie interesujący - bo o stworzeniu podcastów - z Markiem Jankowskim.

Po dłuższej przerwie wróciłem do kręcenia i nie było to łatwe zadanie z racji zakwasów po ostatnich treningach siłowych.

Szosa wyprowadziła mnie na dłuższy spacer, mimo prognozowanych opadów deszczu późnym popołudniem. Tymczasem wyszło nawet słońce i troszkę rozweseliło mój nastrój.

Przystanąłem za Noskowem, gdzie trwa sprzątanie po sierpniowej nawałnicy. Dopiero widok ściętych drzew uświadamia, jak wielkie straty poniosły Lasy Czerniejewskie.

Podjechałem do rodziców, posiedziałem przy kawie, pomogłem przy drobnych pracach domowych.

W drodze powrotnej odpaliłem sobie kolejny odcinek podcastu Michała Szafrańskiego z Arlena Witt na temat nauczania języków w szkołach itp. I niestety do samego Trzemeszna towarzyszył deszcz co oznacza jedno: upierdolony na maksa rower. Na koniec dnia miałem okazję przejechać przebudowanym odcinkiem między Witkowem a Folwarkiem. W końcu!

Zaczynamy kolejny tydzień, 47. w tym roku i tak jak wszyscy Rodacy, ruszyłem na podbój świata - do pracy. Na szczęście pogoda z rana dopisała na tyle, że mogłem jechać rowerem przy nawet ładnej (ale wietrznej) pogodzie.
Z trasa bez większych niespodzianek: przez Pyszczyn, Jankówko z powrotem do miasta.

Czyżby to nieodkryty dotąd dopływ do Małej Wełny? ;-)
---
Po pracy bez szalu, chociaż znalazł sie taki pener za kierownicą, coś tam pokazywał, złorzeczył a ja nic nie skumałem. Może to Hiszpan?

Nie pamiętam, czy prognozy przewidywały deszcze w piątkowy poranek ale byłem na to przygotowany i po 4 kilometrach bylem zmuszony do założenia deszczówki.

Tradycyjnie, jak przeważnie większość rowerowych poranków, miałem włączone podcasty; tym razem na ucho wpadły odcinki (kontynuacja) od Michała Szafrańskiego nt. powstania piwnego browaru Brodacz a potem przeskoczyłem do Maćka Aniserowicza nt powrotu do programowania po latach. Nie wiedząc kiedy wróciłem do miasta. Wstąpiłęm do sklepu po wege-kanapki i postanowiłęm pojechać do pracy skrótami przez miejski park, co było błedem.

W parku porządkowowe prace po pamiętnej sierpniowej nawałnicy i jeden z pracowników postanowił uprzykrzyć poranek, zastawiając auto na utwardzonej części parkowego chodnika. Karny kutas jak nic.
-----

Temat smogu ostatnio - wow ale odkrycie - jest na tapecie. Nawet takie Gniezno zaczyna mieć poważne problemy z tym zjawiskiem cywilizacyjnym. A największym poszkodowwanym w mieśccie jest grupa peszych i rowerowych komuterów.

Ja straszę dalej .

Po wczorajszej euforii miałem zrobic wolne i skoczyć na siłkę. Ale tak się nie stało.

Nie wyobrażam sobie nierowerowych dojazdów do pracy i nie słuchania pocastów, choćby Michała Szafrańskiego. W ten sposób ładuję sobie zapas endorfin, pobudzam mózg do pracy ale jest też mały minus: SMOG.

Ano, jak co roku w okresie jesienno-zimowym, wraca temat zanieczyszczenia powietrza, w dużym uproszczeniu oznaczonym jako smog. I dlatego dziś testuję maskę antysmogową.

Jakie pierwsze wrażenia: nie jest to taki proste, jakby mogło się wydawać ;)
-----
Po pracy standardowo krótka trasa ale do głowy przyszedł pewien pomysł: objechać jezioro Pyszczyńskie. I nawet by sie udało, gdyby nie to ze na starcie czekała mnie przeprawa przez błotne odcinki (kiedyś wspominał o tym Sebek)

Fakt, ze rower nadaje sie do mycia po tygodniowych dojazdach do pracy ale tym razem, odpuściłem. 
Pokaż trasę GPS

Uwielbiam poranną jazdę rowerem przed pracą, zwłaszcza w promieniach wychodącego zza horyzontu słońca - bezcenne chwile. Dziś było ciut cieplej, niż wczoraj, nie było wmordewindu, stąd zaryzykowałem z jazdą bez wiatrówki, którą schowałem do plecaka.

Po wczorajszej jezdzie pozostała obawa przed oblodzeniem i możliwymi poślizgami (zwłaszcza w okolicy Małej Wełny) ale na szczeście była tylko mokra nawierzchnia (czyżby w nocy padało ?). Mając odrobinę więcej czasu w Jankówku zjechałem z drogi (a jakże) i udałem sięw stronę Jankowa Dln wzdłuż DK5 (a nawet pod tą drogą).
Chmury były zjawiskowe i aż żal, że w mojej kamerce akumulator był na wyczerpaniu.

Oprócz błękitnego nieba, nic mi więcej nie potrzeba... I w tym momencie uświadomiłem sobie, że muszę sprężyć się do pracy.
-----
Po tylu sezonach jazdy rowerem, w końcu przekroczyłem magiczną graniczę 10 000km w jednym sezonie!


Cel na ten rok został zrealizowany i z czystym sumieniem mogę zacząć chodzić na tabatę (w ramach okołorozwojowych ćwiczeń) ale ...

Nie oznacza ze zrezygnuję całkowicie z kręcenia, z prawie-codziennego-dojazdu do pracy rowerem.
Never.

Kończąć, chcę podziękować mojej Asi za wsparcie i wyrozumiałość, wąskim gronie przyjaciół za niepodcinanie skrzydeł i również wyrozumiałość oraz rowerowym wiariatom za motywację, za wsparcie merytoryczne i techniczne (zwłaszcza gdy ma się 2 lewe ręce do technicznych aspektów).
U

Teraz, jeśli się da to ... chcę dokręcic do 10240+ km, to będze pełna informatyczna liczba 10k km ;-).

Początek dnia, jednych z ostatnich tegorocznej Złotej Jesienii, zapowiadał się rewelacyjnie. Błękitne niebo, zza horyzontu wychodziło słoneczko. Po prostu bosko.


Delikatnie zmroziło, temperatura odnotowana przez Garmina wahała między -2° a 0° a w końcowej fazie porannej jazdy było nieco cieplej bo 2°. Mimo zwiększonej ostrożności, spowodowanej temperaturą, "udało mi się" zaliczyć mały poślizg na wiadukcie. Było blisko.

Nienajgorzej, prawda?
Trasa raczej standardowa, choć przez obecność psów w pobliżu gospodarstw domowych (nie takich małych) musiałem zmienić jej przebieg. Niby nie boję się psów ale pozostał pewien uraz przed nieznanymi dużej postury jednostkami.

----
Dawno temu uciekałem przed bokserem z pianą w gębie, który wolno schadzał wokół posesji właściciela. Na szczescie skonczylo sie na strachu ale wezwałem policję bo komuś mogła stać się skrzywda. Wówczas policjanci nie bardzo chcieli brać udział w interwencji ale gdy podjechaliśmy bliżej wspomnianej posesji to jeden z nich usłyszął ujadanie psów i odbezpieczył broń (na szczęscie nie była ona potrzebna)
----
Zboczyłem z drogi i znów pobrudziłem rower ;-)

--------

Po pracy prosto do mieszkania ale krętą drogą i tak wylądowalem w okolicy gnieźnienskiej katedry, którą uwieczniłem na zdjęciu. Jak widać, cały czas robią dach, uszkodzony po sierpniowej nawałnicy.


Tak na marginesie, zupełnie przypadkowo natrafiłem na wzmiankę o sensorach, mierzących poziom zanieczyszczenia powietrza w Gnieźnie. W sumie to jest ich 2: niezno Centrum / Gniezno POłudnie a poza miastem najbliżej jest Krzyżówki - Piaski.

Znów ten smog.

Choć znów nastał poniedziałek, to początek dnia był troszkę inny niż zazwyczaj, przez co zmieniły się plany na przedpracową rundkę. Mało brakowało a musiałbym zamienić rower na auto i pokonać nim jakieś 5-6km. Brrr. A tak jazda rowerem pozwoliła mi na dokończenie podcastu nt. pracy programisty  Po pracy nie było czasu na szaleństwa, małe rundka na Wenecji i do domku. 

---

Ostatnio robiąc backupy zdjęc, zgromadzonych na smartfonie, natrafilem na bardzo ciepłe wspomnienia z pierwszego kwartału tego roku. Rowerowo to był najgorszy okres a zarazem najlepszy na zagraniczne wojaże. I tak, wspomnienie z tygodniowego pobytu na Gran Canaria a dokłądnie z objazdowej wycieczki wypożyczonym autkiem z Maspalomas do Playa De Amadores, Jedno z najpiękniejszych miejsc / plaż na GC. Za drugim razem dojechaliśmy tam tutejszą komunikacją; dosyć napisać, ze kierowcy to urodzeni kierowcy - rajdowcy.

A to z kolei z Puerto De Mogan, do którego można było dostać się szybką autostradą albo krętymi ale z pięknymi widokami na ocean drogami. 

Po nierowerowej ale aktywnej sobocie miałem spory rowerowy głód i z tego powodu nosiło mnie od samego rana. Miałem w głowie plan na niedzielny rowering ale najpierw obowiązki a potem przyjemności.

Dopiero wczesnym wieczorkiem ruszyłem na krecenie korbą, dotlenienie mózgownicy i odpalenie najnowszych podcastów: Lepiej Teraz (a dokładnie wywiad z Michałem Zawadką) oraz bliższy zawodowemu sercu - wywiad Michała Szafrańskiego z Maciejem Aniserowiczem o pracy programisty.

Nie wiem, kiedy minęły te prawie 2 godziny jazdy ale wróciłem zrelaksowany, z pomysłami na spędzenie reszty niedzieli w towarzystwie mojej Asi.

Trasa? Oj mocno kombinowana ale też udało odkryć nieznane dotąd skróty a tym samym być zaskoczonym.
Pokaż trasę GPS
Najpierw długa prosta do Zdziechowej, potem odbicie na Działyń (przeprawa przez błotne odcinki - buty jesienno zimowe zdały egzamin) a potem jazda wzdłuż jezior: Biskupskie, Działyńskie, Dębnickie, Mistrzewskie i wyjechałemw Owieczkach. Dalej w stronę Łubowa i powrót do Gniezna serwisówką S5.

Jechało się badzo dobrze ale czuć było chłód na karku a Garmin odnotował nawet ujemną temperaturę.

Jeszcze wczoraj prognozy mówiły o całonocnych opadach deszczu a tu rano niespodzianka: SUCHO. Więc, standardowo ubrałem sie w rowerowe łachmany i udałem się na przedpracową rundkę.

BYLE NIE PADAŁO.

Gdy tylko ruszyłem, zaczęła padać mżawka a chwilę poźniej spadło kilka ciężkich kropli - na szczęście tylko przez chwile. Choć miałem wiatr w plecy to jednak jechało się ciężko, jakoś bez werwy.

Dobrze, że mamy piątek i odpocznę od korporacyjnych zadań. Na koniec dnia zrobiłem jeszcze mała rundkę po rogale z miejscowych piekarni. Tradycyjnie uwieczniłem to nocnym zdjęciem



-----
Utwór We Are Young w wersji akustycznej przypadła mi do gustu dzięki Janelle Monae, którą odkryłem poprzez znajomą w dawnych czasach. Wciąż jestem Young, pomimo 30tki na karku.

I tak na koniec roboczego tygodnia pozwole wrzucić genialny koncert the Queen w ramach Live AIDS z 1985.